İzmir’den Selamlar

İzmir’den herkese selam olsun. Doğduğum, büyüdüğüm şehre misafir olarak geldim. Uçaktan inip Karşıyaka’ya gelinceye kadar geçen yollara bakınca sanki daha önce yaşadığım yer burası değil gibi geldi. 27 yıl ben bu şehirde yaşadım ama artık senede bir kaç defa gelebiliyorum. İzmir’e her gelişimde farklılıkların daha bir farkında oluyorum. İnsan bir yerden ayrılınca bıraktığı yerin bıraktığı gibi kaldığını zannediyor. Oysaki bulunduğumuz her yer değişiyor, çünkü biz değişiyoruz. Ne bıraktığımız şehirler ne de geride bıraktığımız insanlar aynı kalıyor. Geri döndüğümüzde ise değişenin sadece geride kalanlar olduğunu zannediyoruz ama hem madden hem de manevi olarak aslında biz de değişmiş oluyoruz.

İzmir’e bu gelişimde böyle hüzünlü duygular hissetmemin ilk nedeni artık annemlerin Karşıyaka’da yaşamıyor olması. Yaz-kış, yazlığın olduğu Aliağa’dalar. Belkide yılların hızla geçmesi ve değişimlere ayak uydurmak zorluyor beni. Yaşlanıyor muyum acaba?:) Bu tatilde bu kadar hüzünlü olacağımı hiç düşünmemiştim; çünkü kendimi çok yorgun hissettiğim bir dönemdeydim ve annemlerle birlikte olmaya ve dinlenmeye çok ihtiyacım vardı.Zaten o hüzünlü halim yazlığa  gelince geçti. Annemler bizi karşıladılar ve İzmir’de çok kalmayıp Aliağa’ya  geçtik. İzmir’de tam bir bahar havası var. Normalde bu zamanlarda yaz havası olur. Bu güzel havada beni kendime getirdi. Artık bugün tam anlamıyla tatil moduna girdim. Yeni tariflerde deniyorum ve umarım bunlarıda en kısa zamanda(bir kaç gün içinde olmasını ümit ediyorum) paylaşmaya başlayacağım. Şimdilik benden haberler bu kadar. Yeni taiflerimi bekleyin derim 🙂 Allah’a emanet olun.